Osteopathie is een manuele geneeswijze waarbij het lichaam als één geheel wordt benadert met het doel om de primaire oorzaak van de lichamelijke klacht(en) te vinden en te beïnvloeden.
Het lichaam wordt via 3 systemen beoordeeld:
- Pariёtale systeem: het bewegingsapparaat, gewrichten, spieren en pezen
- Visceraal systeem: de organen met hun ophangsystemen en vliezen
- Craniosacraal systeem: de schedel, wervelkolom, bekken en hersenvliezen.
Binnen deze 3 systemen is het van belang dat er sprake is van een optimale bewegingsvrijheid om zonder klachten te kunnen functioneren. Wanneer er toch bewegingsverlies ontstaat ter hoogte van een van deze systemen (door bijv. littekenweefsel, ophoping van afvalstoffen, infectie, …) dan heeft dit ook invloed op een van de andere systemen van het lichaam waardoor er klachten ontstaan.
De primaire oorzaak van deze klacht(en) kan hierdoor in een ander deel van het lichaam gelokaliseerd zijn dan waar de klacht(en) zich openbaren. Het naar boven krijgen van de primaire oorzaak gebeurt o.a. door de kennis van anatomie, fysiologie, biochemie en neurologie met elkaar te integreren. Voor de patiënt is het bewust worden van – en inzicht krijgen in de eigen klacht erg belangrijk omdat hiermee het herstel positief beïnvloed wordt.